ای دل آرام شو

آرام بگیر

نه مشکلات قصد رها کردنت رو دارند و نه دلتنگی هات برای بابا و مامان تمومی

بابا و مامان هم دیگه برنخواهند گشت اونها به سفری ابدی رفته اند

پس لطفا آرام بگیر

کاسه چشم رو پر و خالی از اشک نکن

لعنت به این دل که آرام بشو نیست

چقدر دلتنگ مامان و بابام با اینکه فقط یه هفته س از اصفهان برگشتم

فقط خنده های ریحان کوچکم میشه مرحم برای دلم

گاهی وقتا به ریحانم حسودیم میشه دلم میخواد همونطور که من دست لابلای موهای نرمش میکنم انگشتای مامان هم لابلای موهای  من به رقص در میومد اما حیف و صد حیف

وقتایی که همسرم عشقم با میوه ی زندگیم بازی میکنه و صدای خنده دوتاییشون ساختمون رو بر میداره یاد بابا میکنم و دلم میخواست بودشو با دردونه م بازی میکرد همونطور که قبلا با من و ابجی زری توپ بازی میکرد و مثه یه پسر بچه تخس بالا و پایین میپرید

خدا همه اینا شده برام عقده

نه موقع ازدواجم بودن نه موقع تولد بچه م نه الان که شیرین و شیطون شده و ادا اصول در میاره

دلتنگشونم اساسی

حتی ریحانم فهمیده هفته گذشته با یه کلمه که گف بیا مامانتو برات اوردم های های زدم زیر گریه و همون باعث شد سفر دو روزه داشته باشم به اصفهان

خدا دلتنگشونم خیلی دلتنگشونم????????????

چقدز خوبه که اینجا هست

چقدز خوبه که هنوز یه جایی هست بتونم دلنوشته بنویسمو بذارم

دیروز روز مادر بود و من شدیدا احساس دلتنگی کردمو میکنم

دسترسی ندارم که برم سر مزازش تا سنگ سرد مزارشو لمس کنمو آروم بگیرم

دیروز پا به پای مادرشوهرم سراغ تک به تک مادرایی  از فامیل که دیگه تو این دنیا نبودند رفتیم

مادر بزرگای همسرم  خاله ها و مادر بزرگ پدرشوهرم

روی تک تک این قبور دست کشیدمو بهشون تبریک روز زن گفتم و فاتحه دادم اما این دله لامصب آروم نمیگیره

الان با اینکه یه مادرم شدم تموم امید یه بچه اما دلم به شدت هوای مامانو کرده و تمام قد دارم اشک میریزم

کاش میشد بزرگ نشی کاش با غم دوری  میشد اشنا نشی اونم اینجور دوری ها که هیچ رقمه به وصال نمیرسی مگر اینکه پیمانه ی عمر سر بیاد

وقتی بابا رفت دلم به مامان قرص شد الان که نیست متلاطمم کاش میشد زمان برگرده به عقب و یه بار دیگه میشد کنارت بشینم

تماس دستات لابلای موهام چقد لذت بخش و آرامشبخش بود هر بار سر ریجانو نوازش میکنم یاد نوازشای تو میوفتم

دلم برا داشتنت لک زده چرا نمیشه حتی توی خوابام چند دقیقه ای داشته باشمت؟؟

کلی حرف نزده دارم مامان صبحها ریحان وقتی بیدار میشه اول به عکس تو و بابا سلام میده و باهاتون حرف میزنه

انگار اون داره از نزدیک میبینه دوتاتونو

دلم برا صدای دوتاتون تنگ شده صدای دوتاتون

مامان میدونی همین حالو برا بابا دارمو داره بدتر میشه هرچی داریم به روز پدر نزدیک میشیم؟؟!!

دوتایی همو اون دنیا پیدا کردیدو دیگه سراغ بچه هارو نمیگیرید

تورو خدا به خوابم بیاین

تورو خدا!!!

دوماه و نیم پیش با یه تب و لرز شدید افتادم تو بستر بیماری

روزام به سختی میگذشت غذا خوردن و دسشویی رفتن برام شده بود عذاب

دستگاه گوارشم کلا آفت و قارچ زده بود. بخاطر وضعیت بدنیم غذام فقط شده بود یه لیوان شیر و خوردن آب انجیر. جویدن غذا برام خیلی عذاب اور بود. یه ماه کامل همین وضعیت رو داشتم نمیتونستم سرپا بایستم . دو دقیقه که کار میکردم به شدت حالم بد میشد و باید باز میخابیدم.

روزای خیلی بدی بود. درد امانمو بریده بود یه شب که از شدت درد به خودم میپیچیدمو ناله هام گوش فلکو کرده بود به امیر محمد با گریه و ناله ی فراوون گفتم از نت برام دعا پیدا کنه که دردم ساکت بشه اون بنده خدام بخاطر وخامت حال من حال خوبی نداشت و در حال اشک ریختن بود . با چشمای پر از اشک دست به گوشی شد و دعایی پیدا کرد و شروع کرد به خوندن و همزمان سرم رو نوازش میکرد. همون شب گفت نذر کردم حالت بهتر بشه ببرمت پابوس امام رضا (ع).

بالاخره افت دهانم کمتر شد و تونستم لب به غذا بزنم اما با سه چهار قاشق غذا احساس سیری فراوون میکردم و دل درد میگرفتم اما باز بهتر از تحمل اون دردا بود. امیر وقتی حالمو بهتر دید فوری عزم سفر کرد بلیطا رزرو شد و راهی شدیم. هرچه حالم بهتر میشد سرفه هایی اسیرم میکرد که گاهی از شدتش حالت تهوع به همراه داشت و به همین سبب چند باری رفتم دکتر تا آمپول دگزا و مولتی ویتامین برام تزریق کنن.

وقتی مشهد بودیم تنگی نفس هم به سرفه ها اضافه شد. روز اول که باز تب کردمو سرفه هام شدت گرفته بودند. زیارت به دهنم زهر شده بود نمیتونستم برم زیارت. فقط تو صحنای مجاور حرم با امیر محمد چرخ میزدیم. امیر بخاطر سرفه هام و نفس تنگیم اجازه نمیداد برم زیارت و این برام خیلی سخت بود. شب اخر بهش گفتم بذار برم سمت ضریح؛ زیارت اینجوری اصلا بهم مزه نمیده

بهم اجازه داد که برم سمت ضریح اما به شرط اینکه زیاد نزدیک نرم و از دور زیارت کنم. قبول کردم اما بازم به دلم نبود. با اینکه روزای اولیه مهر شروع شده بود و مدارس باز شده بودند اما بازم جمعیت زیاد بود . از همون بدو ورود نفسم به شماره افتاد و تک و توک سرفه میزدم. اشکام جاری شده بودند گفتم یا امام رضا من نمیدونم اینجوری زیارت به دلم نمیچسبه من دلم میخواد از نزدیک زیارت کنم. توی حال خودم بودم که یهو جمعیت جلو روم باز شد و مردم پشت سرم قرار گرفتند فوری خودمو گذاشتم روبروی ضریح

فاصله م با ضریح فقط در ورودی حرم بود ضریح رو از نزدیک میدیدم بازم گفتم بطلب بیام نزدیک تر یا امام رضا . بازم جمعیت بازتر شد چند قدمی رفتم جلوتر که سرفه هام و نفس تنگیم بیشتر شد. جمعیت روبروم رفته بودند کنار اما بخاطر وضعیتم ترسیدم برم جلو و حالم بدتر بشه

به همین خاطر کلا با دلی شکسته و خون برگشتم سمت صحن. نیم ساعتی تو صحن موندیم و چون حالم بد بود برگشتیم سمت خونه. چون فردا ظهر عازم بودیم ساکامون رو جمع و جور کردم که صبح که میریم حرم وقت کم نیام برا ساک بستن

فردا برا نماز صبح رفتیم حرم و نماز صبح رو اونجا خوندیم و یه دوساعتی اونجا بودیم و وقتی میخاستیم بریم سمت خونه باهم رفتیم یه گوشه صبحانه خوردیم و سپس راهی خونه شدیم بازم سرفه های لعنتی اذیتم میکردند به این امید که بخوابم بهتر میشم تا رسیدیم خونه خودمو سر دادم زیر پتو

اما نفس تنگی نگذاشت خاب راحتی بکنم. نزدیکای اذان بود که از خواب بیدار شدیم بدو بدو وضو گرفتیم و راهی حرم شدیم اما نزدیکای حرم که رسیدیم باز سرفه های من شروع شدو نمیذاشت تند راه برم

اصلا نمیفهمیدم برای چی سرفه میکنم.هیچ علامتی از سرماخوردگی تو وجودم نبود. وقتی رسیدیم داخل صحن نماز جماعت شروع شده بود و به نماز جماعت نرسیدیم و مجبور شدیم نمازامونو فرادا بخونیم. حالم خوب نبود زود برگشتیم از حرم و رفتیم سمت درمانگاه تا بازم آمپول بزنم. بعد از اون راهی خونه شدیمو ساکا رو برداشتیمو راهی ترمینال شدیم و برگشتیم سمت خونه

وقتی رسیدیم همچنان سرفه ها ادامه داشت و شدتش بیشتر شد وحالت تهوع تبدیل به استفراغ شد. همه فکر میکردند استفراغا بخاطر بارداریه اما خبری از بارداری نبود. یه شب که رفته بودیم خونه خاله ی همسر گرام قبل شام یکبار حالم بد شدو یکبار بعد از شام

باری که بعد شام بود حالم خیلی بد شد واقعا دیگه حالم خراب بود هرچی بیشتر نفس میکشیدم کمتر هوا وارد ریه هام میشد هرچی بیشتر دست و پا میزدم بدتر میشدم بدنم خیس عرق شده بود انگار با لباس رفته بودم زیر دوش آب .فوری با اورژانس تماس گرفتند وقتی اورژانس اومد و فشارمو گرفت فشارم رو 22 بود حاالاتمو که پرسید گفت اینا علایم بیماری قلبیه و ممکنه سکته کنی قرص نیتروگلیسیرین بهم دادن تا فشارم بیاد پایین

با خوردن قرص بازم حالم بهم خورد و بدن لرزه به جونم افتاد دوباره که فشارمو گرفتند تقریبا نرمال شده بود. چون حالم بهتر شده بودو اورژانسی نبودم توصیه کردند که بعدا برم بیمارستان و یه نوار قلب بگیرم

اما امیر اینو به بعد موکول نکرد چون میدونست این اواخر از بس دکتر رفته بودم از دکتر رفتن مجدد بیزارم و میدونست که نمیرم برا همین همون موقع با اصرار آژانس گرفت و رفتیم بیمارستانی که شوهر خواهرم اونجا بود. شوهر خواهرمم برام یه آمپول دگزا وریدی گفت بزنن و نوار قلب بگیرن .

پرستار محترم نوار قلب رو گرفت و امپول رو عضلانی برام تزریق کرد. نوار قلبو بردم پیش شوهر خواهرم. اونم دیدش و گفت هیچ مشکلی نداره ازم پرسید امپول رو وریدی زد گفتم نه عضلانی زد وقتی اینو شنید خودش فوری برام همون امپول رو وریدی زد. همون موقع دوباره حالم بد شد و شروع کردم بالا اوردن

شوهر خواهرم حالمو که دید  یه امپول دیگه برام زد و گفت یه کم بشین تا بهتر بشی بعد برو خونه. وقتی عزم رفتن به خونه کردم بازم بهم از همون آمپول بهم داد که داشته باشم و موقع حمله تزریق کنم

اوایل محرم راهی اصفهان شدم که شبایی که امیر محمد میرفت هیئت تنها نباشمو منم با خواهرام برم هیئت. یکی دوبار اصفهانم حالم بد شد به توصیه امیر به خواهرم راهی بیمارستان صدوقی شدم که برم پیش یه دکتر ریه و علت سرفه هامو جویا بشم

توی بیمارستان منشی بهم توصیه کرد برم پیش یه دکتر آلرژیست. وقتی به دکتر شرح حالمو گفتم دکتر برام یه سری آزمایش اینا نوشت با انجام اونا اخر فهمیدم که به قارچ موجود در هوا حساسیت دارم و همچنین سینوزیت مزمن

با مصرف داروهای دکتر حالم رو به بهبودیه

شدیدا محتاج دعاهاتونم :)

اولین روزای زندگی مشترک رو دارم تجربه میکنم

هم روزای شیرینیه هم روزای معمولیه مثل قبل با این تفاوت که قبلا برای 4 نفر پخت و پز میکردم اما الان برا خودم و همسرم

از اولین روز زندگی مشترک4 روز و 2 ساعت میگذره

سوم تیر ماه مصادف با هشتم ماه مبارک رمضان به عنوان جشن عروسی داداش خواهرامو مامان بابا و خواهرای شوهرم رو ولیمه ی عروسی دادیم به اضافه ی چندتا از فامیلای درجه یک

روز پر استرسی بود برام چون برا یه تازه عروس 40 تا مهمون توی خونه یه مقداری سخت بود چون غذای مهمونی رو قرار بودخودم بپزم البته وقتی غذا تبدیل به دو نوع خورشت شد (مرغ و قورمه سبزی)یکی از خورشتها (قورمه سبزی) زحمتش افتاد گردن مامان (مادر شوهر گلم)

وقتی مهمونی تموم شد به قدری خسته بودم که نفهمیدم کی خوابم برد

روز چهارم ماه تیر هم روز پر استرسی بود بازم البته شیرین و خستگیش به نسبت کمتر از روز قبل بود اخه اون روز روز عقد داداشی هم بود

اون روز پر بود از غم و شادی توامان

غم نبود مامان بابا و شادی اینکه داداش آخری هم راهی خونه بخت شده بود

همه یکی یکی گریه کردیم حتی خود داداشی موقع جاری شدن خطبه عقد

خیلی با داداشی حرف زدم تا سعی کنه جلو اشکشو بگیره اما خب منم زمان عقدم همش به یاد مامان بابا بودم بهش حق میدادم حال و هواشو درک میکردم

تا قبل اینکه مراسم عقد داداشی برگزار بشه دور و برم شلوغ بود خواهرا و داداشی بودن پیشم

اما صبح روز بعد عقد داداشی با رفتن خواهرا و داداشی به اصفهان تازه فهمیدم چیشده تازه غم دوریشون رو حس کردم تا اومدن برسن اصفهان صدباری زنگ زدم حالشونو پرسیدم

روزام معمولیه اما ندیدن آبجی بزرگه کل کل نکردن با ابجی کوچیکه سربه سر نذاشتن با داداشی باعث شده خیلی دلم براشون تنگ بشه با اینکه اقا سید خیلی سعی میکنه احساس دلتنگی نکنم اما جای خالیشون رو خیلی حس میکنم مخصوص آبجی بزرگه

دلم براش خیلی تنگ شده

خیلی بهم لطف کرد برام هم پدری کرد و هم پدری هم مجبت مادری برام خرج کرد و هم یه تنه برام یه جهیزیه ی توپ گرفت هر کار بکنم براش کم کردم

خیلی دلم براش تنگه

خیلی دیگه هم مونده تا اخر ماه رمضون تا بتونم ببینمش :-(

...

به نام خدای مهربون که همیشه و همه جا هوامو داشته

سلام دوستای گلم

خبر دارم اونم از نوع خوبش

من در تاریخ 20/07/93 در حرم اقا علی بن موسی الرضا در بست طوسی در ساعت 7 شب ، شب عید غدیر به عقد دائم اقای سید امیر محمد ... در اومدم

شرط ضمن عقد خوندن یه قطعه کوچیک در مدح حضرت علی یا امام رضا که اجرا شد (اقا سید مداح اهل بیت هستند)

امسال رو خیلی بد شروع کردم خیلی

فوت مامان فوت زن عمو ها فوت دایی

اما توی همین سال بهترین اتفاق زندگیم رقم خورد و شدم عروس حضرت زهرا

درسته که موقع خوندن عقد مامان بابام در قید حیات نبودند اما خدا مامان بابای اقا سید رو بهم داد که احساس تنهایی نکنم

خدا حفظشون کنه و سایه شون رو سالیان سال بالا سرمون نگه داره

خیلی دوستشون دارم

بخاطر اینکه هنوز سال مادر نشده بود قرار شد جشنی نباشه فقط بریم مشهد خطبه عقد بخونن اما قربون امام رضا برم برام پدری کردند و یه جشن عقد به یاد ماندنی برام گرفتند فکر نکنم هیچ کدوم از دخترایی که تو حرم امام رضا عقد کردند این جشن رو تجربه کرده باشند

روز بعدش هم برا تشکر از اقا امام رضا رفتیم پابوسشون بعد از اون هم راهی بازار شدیم و تو یکی از عکاسی های اطراف حرم یه عکس با پس زمینه حرم گرفتیم

السلام علیک یا علی بن ابی طالب

السلام علیک یا فاطمة الزهرا

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

و اما خبرررررررررررررررررررر

.

.

.

.

.

.

.
در روز های بیستم و بیست و یکم مرداد ماه

دو فرشته ی کوچک چشم به جهان گشودند

**بی بی گل** و ** saba12345**








تولد خودم بی بی گل و saba12345 عزیزم مبارککککککککککککککککک






و اما سخن کیک از هرچه بشنویم خوش تر است


اینم کیکای خوشمزه برا دوستای خوبمون که مهمون ما هستند






اینم مال خودمو خودش