تازه رسیده بودیم نجف نزدیک اذان بود هیچ جوره نمیشد این همه آدم سریع جاگیر بشن و غسل زیارت بکنن و راهی حرم بشیم
آخه مسیر رفتن به حرم دور بود قرار بر این شد که چون دیر رسیدیم بعد از جاگیر شدن همه سریع شام رو بخوریم و بعد با روحانی کاروان حرم امام علی نماز جماعت بخونیم
طبق قرار همه شام رو خوردن و سریع توی لابی هتل جمع شدیم که راهی بشیم سوار شدیم توی مسیر مدیر کاروان میگفت چون مسیر به حرم دوره برا امنیت کاروان مجبورن از مسیر های جداگانه ببرن که کاروان شناسایی نشه وقتی توجه کردم دیدم راست میگفت مدیر کاروان از یه خیابون دوبار ردمون کرد و مسیر رو کلی پیچوند تا رسیدیم سر جای اولی و گفت از این قسمت میتونین برید سمت حرم
وقتی از ون پیاده شدیم مداح کاروان اشاره کرد که از اینجا میتونین گنبد و بارگاه حضرت علی رو ببینید مشتاقانه اومدم نگاه کنم که بارون گفت نه صبر کن میخوام آمادت کنم برا دیدن گنبد گفتم آخه...!
گفت به حرفم گوش کن با اینکه دلم سمت مسیری بود که مداح کاروان گفته بود به حرف بارون گوش کردم بهم گفت سر به زیر بندازم و به حرفاش گوش بدم میگفت میخوایم اینجوری عرض ادب کنیم خدمت آقا امام علی اون حرف میزد و من بیشتر و بیشتر بی تاب میشدم برا زیارت لرزه خفیفی سرتاسر وجودمو گرفته بود شوق عجیبی داشتم بارون آروم شروع کرد به زمزمه کردن و اشعاری رو گفتن و من بی اختیار اشکام جاری شده بودند وارد اولین ایست بازرسی که شدیم صورتم خیس بود زن عرب بهم لبخندی زد و به عربی چیزی گفت که نفهمیدم فقط بهش لبخند زدم و از در خارج شدم اعضای گروه منتظر بودن وقتی همه جمع شدن دوباره گروه حرکت کرد مسیر نا همواری بود کند و کاو های فراوونی شده بود بخاطر بازسازی و ساخت صحن حضرت فاطمه همچنان سر به زیر داشتمو بارون برام حرف میزد ایست بازرسی دوم رو هم طی کردیم رسیدیم به محلی که سر در اون زده " السلام علیک یا ابا الحسن"

درست مقابل اینجا بارون گفت حالا سرت رو بالا بیار و به آقا امام علی سلام بده سراسر وجودم شوق به امام علی بود و اشک میریختمو به اقا اما علی سلام میدادم(هرچند منه امام ندیده روزای بعد هرچی میومدم سلام بدم میگفتم السلام علیک یا علی بن موسی الرضا خو چیه چرا میخندید بذارید خودتونم مشرف بشید دقیقا همین مشکل رو پیدا میکنین)