این شعری که مینویسم از اول قران فاطمه یکی از دوستای سفر کربلا نوشتم

هرچند جدا و یک به یک میبرندمان

شکر خدا که به کربلا میبرندمان

ما نذر کرده ایم که قربانی ات شویم

دارند یک به یک به منا میبرندمان

سربند یا حسین به ما میدهند و پس

با هر وله به عرش خدا میبرندمان

جان میدهیم در وسط روضه ها و پس

در خاک با لباس سیاه میبرندمان

این دل حسینی و رضوی بوده از ازل

از کربلا به عشق بهشت رضا میبرندمان

گیرم به کربلا نرسیدیم تا به حال

یک روز عاقبت به شهدا میبرندمان

این شعر رو از قران فاطمه نوشتم اونم توی اتوبوس اونم توی راه رفتن به کشور عراق

جای دوستان خالی

انشالله که نصیب همه بشه و راهی این سفر بشن

میام دوباره